Gebroken Cocon
Inge - maart 2017
Met tranen in mijn ogen het boek uit gelezen. Wat een mooi meeslepend verhaal met een duidelijke boodschap. Een echte aanrader!
Erica – 10 augustus 2017
Een prachtige titel die de lading van deze roman helemaal dekt. Zo vast zitten in pijn, religie, trots en angst maar toch door je (weer) te richten op God, langzaam barstjes in je weerstand, in je zelf gespannen cocon zien komen… het daagt me uit om te kijken hoe het zit met mijn eigen cocon.
Wat een kostbaar geschenk om zo te mogen schrijven. Ik had er moeite mee om deze roman aan de kant te leggen.
Marijke schrijft op haar website: ‘Dat hij of zij mag losbreken uit die Cocon die hem/haar als mens verhindert om tot de bestemming te komen die God met de mens heeft’.
Dat kan ik alleen maar beamen!
Anneke – juni 2017
Er bloeit een romance op tussen de hoofdpersonen maar ze willen dit geen van beiden tonen.
Ze begrijpen elkaar helemaal niet en dit heeft alles met hun verleden te maken.
Beiden zijn ze enorm beschadigd en Ellen zowel lichamelijk als geestelijk, dit laat sporen na.
Ze moeten echter wel met elkaar leven omdat Ellen de nanny geworden is van Ryan's dochter. Een baan passend bij haar opleiding heeft ze niet kunnen vinden maar gelukkig is ze dol op Emily en wil ze maar al te graag voor haar zorgen.
Voor haar werkgever krijgt ze gevoelens en dat is wederzijds maar ze gedragen zich er niet naar, Ryan kan zo onvriendelijk en bot doen.
Gaanderweg in het verhaal wordt het allemaal duidelijker, er is veel herstel, vertrouwen en genezing in hun leven nodig.
De spanning loopt op er gebeurt van alles en ja, het kan niet anders of je wil gewoon het 2e deel lezen want hoe gaat het nu verder?
Een mannelijke lezer – april 2017
Afgelopen zaterdag ben ik aan jouw nieuwe boek begonnen, en terwijl ik absoluut GEEN boekenwurm ben, was ik zaterdag reeds halverwege gekomen.Niet afraffelend gelezen of zo, maar het verhaal, de hele entourage, de gebruikte woorden, de beschreven persoonlijkheden, processen en situaties, het bleef echt boeiend…
Zodat ik gisteren, reeds vroeg in de avond, de laatste bladzijde kon omslaan…een mooi open einde; wat vanzelfsprekend bedoeld is voor de andere aanvullingen.
Tijdens het boek vond ik vooral de “extreme gebeurtenissen” erg verrassend; die kun je niet zien aankomen, en werken absoluut mede ten goede om door te blijven lezen!
Ze volgen elkaar ook weer niet te snel op, zodat er een mooie golfbeweging in het verhaal blijft en het blijft uitnodigen om door te lezen.
Opgeteld heb ik gewoonweg erg genoten van jouw boek.
Ondanks dat misschien de meeste Romans door vrouwen gelezen wordt, vind ik ook juist dit boek echt een aanrader voor mannen!
Gewoonweg sterk gedetailleerd beschreven hoe ook mannen in het leven staan, niet alleen maar stoer (Ruwe Bolster, Blanke Pit), maar “een man mag OOK huilen” en voor zoveel diverse situaties in het leven ook elke keer weer opnieuw de juiste balans zoeken in ALLE opzichten.